Duitsers in de regio Kalmar praten over geschiedenis, identiteit en erbij horen

- De mensen die ik in het proefschrift heb geïnterviewd, hebben geprobeerd het beste van het leven in Duitsland te combineren met het nieuwe bestaan in Zweden, zegt etnoloog Barbro Johnsson. Dit heeft ertoe geleid dat ze een gemengde identiteit hebben en "reizigers" worden tussen verschillende voorkeuren. Het proefschrift is gebaseerd op diepte-interviews die Barbro Johnsson gedurende vele jaren heeft gehouden. De geïnterviewden vertegenwoordigen verschillende generaties en de verhalen laten totaal verschillende ervaringen zien, maar er zijn ook overeenkomsten. Wat de geïnterviewden gemeen hebben, is het streven van hun families om een veilig leven voor hen te creëren tijdens hun jeugd en opvoeding in Duitsland. De families droomden van een goed leven en het was die droom die ertoe heeft bijgedragen dat deze vrouwen en mannen uiteindelijk naar Zweden en de regio Kalmar kwamen. De oudere geïnterviewden hebben ervaringen uit de nationaal-socialistische periode in de geschiedenis van Duitsland; traumatische herinneringen aan de Tweede Wereldoorlog toen ze door de geallieerden werden gebombardeerd of soldaten van het Sovjet-Russische leger tegenkwamen die Duits grondgebied binnentrokken. - Een van de informanten was bijvoorbeeld getuige van de zogenaamde dodenmarsen, waarbij de concentratiekampen ontruimd zouden worden en de gevangenen te voet naar het binnenland van Duitsland werden afgevoerd, zegt Barbro Johnsson. De jongeren, geboren tussen 1950 en 1960, hebben andere ervaringen met Duitsland. Sommigen van hen zagen de gevolgen van de oorlog in de vorm van gebombardeerde huizen en steden, maar het meest kenmerkende in hun verhalen is het gebrek aan nabestaanden omdat velen van hen tijdens de oorlog zijn omgekomen. Ze zijn opgegroeid bij hun ouders.De ontmoeting met Zweden wordt ook heel anders beschreven, afhankelijk van wanneer ze aankwamen, hoe oud ze waren en welke ervaringen en herinneringen ze meebrachten uit Duitsland. Hoe meer tijd er verstreken is sinds de oorlog, hoe beter de behandeling lijkt te zijn geworden. De ouderen vertellen dat ze SS-varkens of Hitler-hoeren worden genoemd, terwijl de jongeren heel andere en positievere ervaringen hebben met hun ontmoetingen met Zweden en de Zweden. De jongere, hoogopgeleide vrouwen vinden dat het leven in Zweden beter is geworden, omdat ze werk en gezinsleven gemakkelijker hebben kunnen combineren. Op 13 oktober verdedigt Barbro Johnsson, afdeling Culturele en Mediawetenschappen, Universiteit van Umeå, haar proefschrift Germans in the Kalmar region: an etnological study of stories about history, identity and saamhorigheid. Tegenstander van de faculteit is professor Dieter Müller, afdeling Culturele Geografie, Universiteit van Umeå. Barbro Johnsson werkt als 1e antiquair in het Kalmar County Museum. Voor meer informatie of een interview kunt u contact met haar opnemen via tel. 0480-45 13 11 of e-mail barbro.johnsson@kalmarlansmuseum.se.