Emmy Rappe — szwedzka odpowiedź na Florence Nightingale

Pierwsza szwedzka edukacja pielęgniarska, która nie opierała się na chrześcijańskich podstawach, została otwarta w Szpitalu Akademickim jesienią 1867 roku. Szpital był zupełnie nowy i miał 150 miejsc opieki podzielonych między klinikę medyczną i chirurgiczną, dom uzdrowiskowy i położniczy szpital. Uznano ją za najnowocześniejszą w Skandynawii, a kiedy 1 sierpnia tego samego roku przyjęto pierwszego pacjenta, pierwsza wyszkolona pielęgniarka w Szwecji, Emmy Rappe, była naczelną pielęgniarką w klinice chirurgicznej. Odpowiadała także za przygotowanie pielęgniarek w powstałym w 1864 roku Towarzystwie Ochotniczej Opieki nad Rannymi i Chorymi w Polu – później Czerwonym Krzyżu – które mieściło się również w szpitalu. Tak rozpoczęła się historia szwedzkiej edukacji pielęgniarskiej. W połowie XIX wieku wojenna opieka medyczna w całej Europie miała poważne braki, żołnierze ginęli z braku opieki i czystości. Już na początku 1865 r. zarząd stowarzyszenia, złożony z oficerów i lekarzy, dyskutował o potrzebie szkolenia „asystentek medycznych”, które w razie wojny miałyby pracować w terenie i w pokoju 153 w szwedzkiej służbie zdrowia. Prośba, czy chcą uczestniczyć w nowym szkoleniu, trafiła do dyrekcji szpitali w kraju, na co się zgodzili. Stowarzyszenie za najważniejsze zadanie uznało wsparcie finansowe szwedzkiej edukacji pielęgniarskiej. W ówczesnych gazetach i wielu relacjach naocznych świadków opisywano nieznośne cierpienia żołnierzy na polach bitew w Europie. Uczestnik: Helen E Nilsson, ekspert specjalny ds. równości płci/prawa dziecka lidera rozwoju. Kierownik programu Pia-Lena Björnlund, muzeum okręgu Kalmar. Producent Andreas Juhl dla muzeum okręgu Kalmar.

rok demokracji2021 wzór grzbietu