Fortyfikacje Kvarnholmen

Nawet masywne kamienne ściany wymagają konserwacji. W imieniu gminy Kalmar Muzeum Okręgowe uczestniczy w trwającej renowacji fortyfikacji Kvarnholmen.

Murowane fortyfikacje, które wciąż otaczają dużą część Kvarnholmen, zostały zbudowane w drugiej połowie XVII wieku, w związku z przeniesieniem tam miasta Kalmar z obszaru na zachód od zamku. Po tym, jak w końcu XVIII wieku obwarowania straciły swoją pierwotną funkcję obronną, mury popadały w ruinę aż do lat 30. XX wieku. Przeprowadzono wówczas rozległe prace remontowe i rekonstrukcyjne. Wszystkie ściany zostały ponownie połączone. Niestety zamiast zaprawy wapiennej, którą od początku murowano kamienie, zastosowano twardą zaprawę cementową.

W ostatnich dziesięcioleciach negatywne skutki wyboru materiałów w latach 30. XX wieku stają się coraz bardziej widoczne. Tam, gdzie woda przedostaje się za powierzchniowe spoiny, pozostały wewnętrzny młyn wapienny, który wciąż utrzymuje ściany razem, usycha. W wielu miejscach, gdzie stawy w końcu odpadły, zakorzeniły się trawy i krzewy. Na dłuższą metę proces ten może doprowadzić do większego wyścigu. Aby temu zapobiec, wszystkie stare cementownie z lat 30. XX wieku są obecnie zastępowane przez młyny wapiennicze. W wyniku zamówienia gmina Kalmar podpisała wieloletnią umowę ramową z NCC, która ma murarzy z doświadczeniem w tego samego rodzaju pracach m.in. w zamku Kalmar. Prace rozpoczęły się w Västerport jesienią 2017 roku. Remont jest częściowo finansowany przez Radę Administracyjną Okręgu Kalmar.

Rok: 2017

Lokalizacja: Kalmar

Klient: Gmina Kalmar

Odpowiedzialny handlarz antykami budowlanymi: Jan Westergren

Ponowne połączenie murów Västerport.
„Krótka relacja Underdånigh Oppå dhet Arbete, która w roku 1691 jest wykonywana tutaj z Callmarem […]”. Archiwum wojenne.
„Wieża z dołączonymi Cavalliers nad Wäster-Porth w Calmar”, około 1740 r. Archiwum wojenne.
Zdjęcie z Sjöporten (Kavalieren) na początku XX wieku, kiedy to na parapetach pozostałych fortyfikacji budowano ścieżki spacerowe.