Wimmerströmska gården

Dzisiejsze miasto charakteryzuje się układem ulic pod kątem prostym, który pochodzi z jego przebudowy w 1678 roku. Wimmerströmska gården znajduje się na południe od czterech bloków Västervik. Blok południowy charakteryzował się tym, że działki w średniowieczny sposób zwężały się ku wodzie i kończyły pomostem. Wciąż można zobaczyć, jak dom znajduje się ukośnie w dół do dawnej powierzchni wody.

Dwór w Wimmerströmska gården został zbudowany w latach 1780-90 i znajduje się wzdłuż ulicy paradnej miasta, Storgatan. Gospodarstwo należało do kilku budynków gospodarczych.

Z domem związane są dwa nazwiska, po części mężczyzna Lessle, a po części celnik Lybeck. W domu od lat prowadzono handel i rzemiosło.

W 1887 roku cukiernik Carl Wilhelm Wimmerström przeniósł swoją cukiernię na parter domu.

W 1896 r. wybudował dom przy Brunnsgatan i tam na parterze założył piekarnię.

W 1905 r. obie nieruchomości zostały zbudowane razem.

W 1906 roku jego syn Elis Wimmerström przejął prowadzenie kawiarni. Wraz z żoną Rut, z domu Röhlander, prowadził zarówno kawiarnię, jak i piekarnię. Kiedy Elis zmarł w 1929 r., Rut kontynuował działalność do 1938 r. Następnie kawiarnia działała pod nazwą Karins Café w latach 60. XX wieku.

Pod koniec lat pięćdziesiątych i na początku lat sześćdziesiątych w Västervik zaszły poważne zmiany. Rozebrano dużą część kwater centralnych. Zniknęła również sąsiednia posiadłość Wimmerströmska gården, a wraz z nią część budynków gospodarczych należących do Wimmerströmska gården.

Elis och Ruts enda dotter Stina kämpade tillsammans med sin man Bert Knutström mot rivningarna och lyckades bevara stora delar av den Wimmerströmska gården intakt

Dawczyni Stina Wimmerström była jedynym dzieckiem Elis i Ruth Wimmerström. Urodziła się w 1907 roku i dorastała na podłodze, która jest teraz pokazana. Stina poszła do szkoły dla dziewcząt w Västervik, ale mimo wyraźnych zdolności artystycznych nigdy nie kontynuowała swojej edukacji.

Bawiła się teatrem i muzyką i lubiła podróżować do Sztokholmu, aby zobaczyć swoich ulubionych Ernsta Rolfa, Fridolfa Rudina i Karla Gerharda. Dużo haftowała, co widać we wszystkich pokojach na podłodze. Po śmierci matki mieszkała na piętrze z niezamężną ciotką.

Stina poślubiła Berta Knutströma w wieku 41 lat i razem często jeździli na aukcje w południowej Szwecji i kupowali antyki do swojego domu.

Stina była zafascynowana XVIII wiekiem, który można zobaczyć w salonie z jego grupami mebli.

W pokojach znajdują się również meble i wspomnienia z domu Wimmerström i cukierni.

Pierwszy cukiernik Fredrik Wilhelm Wimmerström przybył do Västervik w 1845 roku i założył kawiarnię w posiadłości Ideström w Stora Torget.

Działalność kawiarniana została później przeniesiona do Södra kvarteret, tuż poniżej Stadshotellet na Storgatan, gdzie kontynuował działalność jego syn Carl Wilhelm. To on kupił nieruchomość Adam 6 i przeniósł tam swój biznes.

Udekorował cukiernię w XVIII-wiecznym budynku z wejściem od strony Storgatan, natomiast piekarnia mieściła się w budynku przy Brunnsgatan. W 1906 roku trzecie pokolenie Wimmerström przejęło kawiarnię, a Elis i jego żona Ruth przejęli Carl-Wilhelm. Elis przeniósł piekarnię na farmę, a następnie wynajął starą piekarnię swojemu dobremu przyjacielowi, piekarzowi Honethowi.

W 1926 roku Elis przeprowadził tak gruntowny remont pomieszczeń kawiarni, że został zrecenzowany przez Västerviks-Posten.

Elis zmarł w 1929 roku, ale jego żona Ruth kontynuowała działalność kawiarni do 1938 roku. Ruth zmarła w następnym roku.

Znana od lat cukiernia i kawiarnia Wimmerströma na Storgatan przeszła niedawno gruntowny remont i rozbudowę, zwłaszcza wnętrz. Przestrzeń została szczególnie dobrze wykorzystana, dzięki czemu powierzchnia pomieszczeń obsługi jest teraz znacznie większa niż dotychczas. We wtorek Västerviks-Posten miało okazję przyjrzeć się zmodernizowanemu lokalowi i uznało całość za elegancką, współczesną i swojską. Oczywiście najpierw wchodzi się z ulicy do sklepu, który jest wyposażony w nowe naczynia z ciemnego dębu i szkła. Po lewej stronie znajduje się damski pokój w fioletowo-złotym kolorze z rokokowymi meblami. Wewnątrz tego znajdziesz większe pomieszczenie, w którym tną dominuje załamanie. Meble w kolorze brzozy, utrzymane w dyskretnej tonacji kolorystycznej. Drzwi między wszystkimi pomieszczeniami otrzymały kształt zgrabnie zaokrąglonych łuków. Okładziny ścienne to nowoczesne tapety w najnowszym wzorze, a białe sufity zostały rozebrane, co jeszcze bardziej potęguje jasne, radosne wrażenie lokalu. Po drugiej stronie sklepu i oddzielona od niego przesuwanymi drzwiami, które w razie potrzeby można pociągnąć i zamknąć w ten sposób tę część pomieszczenia np. na drzwi. impreza zamknięta, znajduje się sala muzyczna. Wnętrze jest mahoniowe, a za oprawę muzyczną odpowiadać będzie skrzypaczka Elis Johansson z akompaniatorem telewizji w każdą środę, sobotę i niedzielę. Po drugiej stronie ściany ze szkła matowego znajduje się palarnia, która powinna być całkowicie zaciemniona. Dzięki mocnemu wentylatorowi zapewnia dobrą wentylację. Rysunki i szkice do transformacji, meble i oprawa elektryczna zostały wykonane przez pana Erika Röhlandera, prace stolarskie wykonała firma Carl Johansson & C: o, mistrzowie malarstwa Dahlberg i Gustafsson byli odpowiedzialni za malowanie i meble zostały wyprodukowane przez warsztat meblarski Carlssona w Reginelund. Każdy zasługuje na swoją pracę, a właściciel cukierni pogratuluje przyjemnego lokalu, który w obecnym stanie może zaspokoić najwyższe wymagania.

Recenzja z Västerviks-Posten w 1926 r.

Kvarteret Adam 6 utgjordes ursprungligen av två fastigheter med tillhörande gårdshus. Bostadshusen var byggda under perioden 1780-90 med två våningar under valmat tak.

W tym samym okresie zbudowano kilka gospodarstw. Wyciągnęli się do wody i pomostów.

Składowiska zostały wykonane partiami, ostatnie na początku XX wieku. Sąsiednia nieruchomość została rozebrana w latach 50. XX wieku, by zrobić miejsce na nowoczesne budynki.

Sąsiedztwo Adama i nosi imię hurtownika Adama Jerna (firma hurtowa Adam Jern & Co). Adam Jern zmarł w 1875 roku.

Budynek mieszkalny, który znajduje się wzdłuż głównej ulicy miasta, Storgatan, ma 6-piętrowe piętro na piętrze, aw sypialni zachował się gustawiański wystrój ścian wraz z pięknym kolumnowym piecem kaflowym.

Na niższym piętrze cukiernia istnieje od lat 80. XIX wieku, ale ostatnio przejęły ją inne firmy.