Historia

Dzisiejsze miasto charakteryzuje się układem ulic pod kątem prostym, który pochodzi z jego przebudowy w 1678 roku. Wimmerströmska gården znajduje się na południe od czterech bloków Västervik. Blok południowy charakteryzował się tym, że działki w średniowieczny sposób zwężały się ku wodzie i kończyły pomostem. Wciąż można zobaczyć, jak dom znajduje się ukośnie w dół do dawnej powierzchni wody.

Dwór w Wimmerströmska gården został zbudowany w latach 1780-90 i znajduje się wzdłuż ulicy paradnej miasta, Storgatan. Gospodarstwo należało do kilku budynków gospodarczych.

Z domem związane są dwa nazwiska, po części mężczyzna Lessle, a po części celnik Lybeck. W domu od lat prowadzono handel i rzemiosło.

W 1887 roku cukiernik Carl Wilhelm Wimmerström przeniósł swoją cukiernię na parter domu.

W 1896 r. wybudował dom przy Brunnsgatan i tam na parterze założył piekarnię.

W 1905 r. obie nieruchomości zostały zbudowane razem.

W 1906 roku jego syn Elis Wimmerström przejął prowadzenie kawiarni. Wraz z żoną Rut, z domu Röhlander, prowadził zarówno kawiarnię, jak i piekarnię. Kiedy Elis zmarł w 1929 r., Rut kontynuował działalność do 1938 r. Następnie kawiarnia działała pod nazwą Karins Café w latach 60. XX wieku.

Pod koniec lat pięćdziesiątych i na początku lat sześćdziesiątych w Västervik zaszły poważne zmiany. Rozebrano dużą część kwater centralnych. Zniknęła również sąsiednia posiadłość Wimmerströmska gården, a wraz z nią część budynków gospodarczych należących do Wimmerströmska gården.

Jedyna córka Elis i Rut, Stina, walczyła ze swoim mężem Bertem Knutströmem przeciwko rozbiórce i udało jej się utrzymać dużą część farmy Wimmerström w stanie nienaruszonym.